Georges Brassens: Fransız şarkısının kutsal bir canavarının biyografisi

GEORGES BRASSENS. Fransız şair, şarkıcı, yazar, yazar ve besteci Georges Brassens, Fransız şarkısının gururu olan birçok metnin yazarıdır: "L'Auvergnat", "Les copains première" veya "Le Gorille".

Özet

Georges Brassens'in biyografisi
Brassens oluşumu
Brassens'in başlangıcı
"Goril"
"Önce arkadaşlar"
Brassens'ın karısı
Brassens'in ölümü
Brassens mirası
Birkaç randevuda pirinçler

Georges Brassens, şiir koleksiyonları, romanları ve şarkılarıyla Fransa'da "kelimelerin ustası" olduğunu kanıtladı. Zorlu ve mükemmeliyetçi bir yazar, izleyicilerine hayatının parçalarını anlattı ve çevredeki dünyaya keskin bir bakış attı. Bugün, Fransız şarkısının en üretken yazarlarından biri olmaya devam ediyor. Bu başarının kanıtı olan "Auvergnat Şarkısı", "Halk banklarının sevgilileri" veya "Önce arkadaşlar", şarkıcının 1981'deki ölümünden yıllar sonra Fransız sahnesine ilham veren birçok şarkıdır.

Georges Brassens 22 Ocak 1921'de Sète'de doğdu. Babası Jules yerel bir masondur. Düşünce özgürlüğünü ve kendi fikirlerine olan inancını ona aktarır. Napoliten kökenli annesi Elvira, tam tersine dindar bir Katoliktir. Ona dini dogmanın titizliğini öğretir. Ebeveynlerinin zıt mizaçları, Georges Brassens'ın huzurlu bir çocukluk geçirmesine engel olmadı. Müziğe tutkulu olan ailesi, onu Fransız şarkı ve caz standartlarının sesine ulaştırır. Bu eğitim onun müzik kültürünü oluşturur. İlk gitarını tıngırdatmadan çok önce, gençliğinde ilk müzik aleti olan mandolinde elini denedi.

Georges Brassens'in biyografisi müzik açısından bu kadar zenginse, bunun nedeni belki de geri kalanın ve özellikle çalışmaların genç adamı pek etkilememesidir. Disiplinsiz ve çalışmaya isteksiz. Ancak, bir adam onun konusuyla ilgilenmeyi başardı: Fransızca öğretmeni Alphonse Bonnafé. Bu onun ayetlerin ve kafiyenin erdemlerini keşfetmesini sağlar. Gencin ilk taslaklarını okurken, onları sert bir şekilde yargılar ama onu sebat etmesi için cesaretlendirir. Georges Brassens, 18 yaşındayken küçük çaplı hırsızlıklara karıştıktan sonra çalışmalarını aniden yarıda kesti. Daha sonra bu bölümü ve sonuçlarını "Dört bekar" ve "Kötü şöhret" başlıklarında anlatacak. Ebeveynleri, oğullarının iyiliğinden endişe duyuyor,Teyzelerinden birinin yaşadığı Paris'e gitmesi için onu cesaretlendirin. Georges Brassens henüz bilmiyor ama bu sürgün kurtarıcı olacak.

Paris'te Brassens, kelime sanatında bir eğitim

Şubat 1940'ta teyzesi Antoinette, rue d'Alésia ile Paris'e geldi. Kendi kendine öğrenen genç adam piyanoyu öğrendi ve ilk melodilerini besteledi. Aynı zamanda Renault fabrikasında işçi olarak çalıştı. Ancak savaş çoktan geliyor ve Paris bombalandı. Bir süre ailesiyle birlikte yaşamaya döndü, ancak çok çabuk sıkıldı ve tehlike azalınca Paris'e döndü. Bu yeni yaşam, ona kendini yazmaya ve tarzını geliştirmeye ayırma özgürlüğü veriyor. Kütüphaneleri sık sık ziyaret eder ve harika yazarlarla çalışır. 1942'de yayımlanan ilk iki şiir derlemesi "A la venvole" ve "Des coups de épée dans l'eau" yazdı.

Mart 1943'te şair, Zorunlu Çalışma Hizmetinin bir parçası olarak talep edildi. Almanya'nın Basdorf kentinde Berlin'in dış mahallelerine gidiyor. Duruma rağmen savaş esirlerinden oluşan ilk dinleyicileri önünde metinler yazmaya ve seslendirmeye devam etti. Cebelitarık adını verdiği Pierre Ontoniente ile bu bağlamda tanıştı. Dostluğa sadık olan Georges Brassens, tüm hayatı boyunca onu güvendiği adamı olarak görecek ve 1956'da onu sekreter olarak işe aldı. Almanya'da bir yıl geçirdikten sonra nihayet izin aldı ve Paris'e döndü. Teyzesinin komşusu Jeanne Planche'nin pansiyonuna sığındı ve savaşın sonuna kadar orada saklandı. Onun ilk hayranıdır. Georges Brassens, kendisi ve kocasıyla birlikte 22 yıl orada kaldığı için kendini evinde hissetti.Jeanne, "La cane de Jeanne" ve "Chez Jeanne" adlı iki şarkıyı kendisine adayan Georges Brassens'in hayatında önemli bir yere sahipti.

Brassens'ın şarkıyla ilk çıkışı

Paris'e döndüğünde, genç yazar için bir sıkıntı ve yoksulluk dönemi başladı. Bu sırada, 1945'te, Georges Brassens ilk akorlarını yaptığı ve ilk parçalarını bestelediği ilk gitarını aldı. Aynı zamanda, biraz para kazanmak için anarşist gazete "Le libertaire" ile işbirliği yaparak kalemini kullanmaya devam etti. 1947'de Georges Brassens 26 yaşındaydı. Genç bir Estonyalı Joha Heiman ile tanışır ve aşık olur. Onu "karısı" değil, "tanrıçası" olarak görüyor. Asla aynı çatıyı paylaşmayacaklar, sonuna kadar birlikte kalacaklar. Bu, şarkıcının hayatındaki tek kadın olarak kalacak.

Olympia'da Georges Brassens | © DALMAS / SIPA

Bu yıllar boyunca Georges Brassens aktif olarak yazmaya devam etti. Kendini bir şarkıcı olarak değil, kendisini bir söz yazarı olarak görüyordu. Ancak besteleri için sanatçı bulmakta zorlanıyor. İlk sahneye çıkışını birkaç Paris kabaresinde yaptı, ancak onu gerçekten başlatan, Mart 1952'de ünlü şarkıcı Patachou ile tanışmasıydı. Kabare sahnesine çıkması şartıyla ondan "Les bancs publics" de dahil olmak üzere bazı şarkılar almayı kabul eder. Aslında, yazarın metinlerini şarkı söyleyerek kişileştirdiğine ve onları yalnızca kendisinin yorumlayabileceğine inanıyor. Şarkıcı beceriksizdir ve gerginliğini ve utangaçlığını yenmek için mücadele eder. Yine de sahnede ilk çıkışını yapacak ve sonsuza dek özgünlüğünü yapacak olan bu özgünlük.

O anda, ünlü yetenek avcısı ve "Trois baudets" in sahibi Jacques Cannetti, onu görür ve onu kabare ile işe alır. Çok hızlı bir şekilde Polydor etiketine imzaladı. 1952 yazında Jacques ve Patachou Kardeşler ile turneye çıktı. Ardından "Les trois baudets" gibi kabarelerde performans sergilemeye devam ediyor. 1953'te Bobino'da manşetlere çıktı. Bu andan itibaren, Georges Brassens'in kariyeri başladı. Metinlerinin açık sözlü dili başarıya ulaştı ve popülaritesi, yine de daha kaygısız bir yaşam tarzı taşıyan Yéyé döneminde bile reddedilmeyecek. 1954'te Olympia sahnesinde neredeyse iki aydı. Aynı yıl ikinci romanı La tour des miracles'ı yayınladı .. Albümler çıktıkça Fransa ve Fransızca konuşulan ülkelerdeki turların birbirini takip ettiği yolculuk bir yaşam tarzı izler.

Brassens'in "Kötü İtibarı" ve "Le Gorille" unvanı

"The Bad Reputation", Georges Brassens'in 1953'te yayımlanan ilk albümüdür. Albümün adı, bu albümde bulunan aynı adlı bir şarkıdan gelmektedir. Şarkı marjinalliği, otorite eleştirisini ifade ediyor ve Georges Brassens de anti-militarizmine damga vurma fırsatını kullanıyor. Koronun "iyi insanlar onlardan başka bir yolu takip etmemizden hoşlanmaz" ifadesi hatırlanıyor. İlk çıktığında sansürlendi, havadan yasaklandı. Bir başka ünlü şarkı da bu albümün bir parçası: "Le Gorille". Ölüm cezasını protesto ettiği ve uzun yıllar havadan men edildiği bir şarkı. Georges Brassens bu şarkı hakkında şunları söyledi: "Orada eğlenmek için bir hikaye anlatmak istedim. Ama bu biraz burlesk hikayenin sonunda bir tür ahlaki geldi. Bonus olarak, bunu düşünmemiştim . "

Brassens'ın arkadaşlığa ilahisi: "Önce arkadaşlar"

"Önce Arkadaşlar", Georges Brassens'in en ünlü şarkılarından biridir. Arkadaşlık ilahisi, şarkıcı tarafından Yves Robert'ın 1965'te piyasaya sürülen "Les Copains" filminin ve ardından Georges Brassens'in aynı adlı albümünün bir parçası olarak yazılmıştır. Birkaç kez tekrarlandı.

Joha Heiman, Brassens'ın karısı

Georges Brassens uzun ve üretken bir kariyere sahip olacak. Ancak albümlerin ve konserlerin ardında sanatçının özel hayatı neredeyse tamamen bir gizem olarak kalıyor. Şarkıcının bilinen tek ilişkisi, 1947'de tanıştığı Estonyalı Joha Heiman'la oldu. Sonuncusu, onunla tanıştığı zaman ondan neredeyse on yaş büyüktü. Georges Brassens ona sevgiyle, Almanca'da "küçük oyuncak bebek" anlamına gelen "Püppchen" adını taktı. Ama iki aşık, bu sefer "küçük osuruk" anlamına gelen "Püpchen" yazar. Le Py Sète mezarlığında paylaştıkları mezarın üzerine yazılan bu isimdir. Joha Heiman, 1981'deki ölümüne kadar Georges Brassens'in hayatını paylaştı ve 19 Aralık 1999'da 88 yaşında ona katıldı.

Brassens, son yıllar ve ölümü

Ancak söz yazarı, sanat hayatından tam olarak yararlanmıyor. Önemli sağlık sorunları onu yaşlandırır ve çok zayıflatır. Savaştan döndüğünden beri, Georges Brassens gerçekten de böbrek taşlarından muzdarip. 1963'te ilk böbrek ameliyatı oldu. 12 Mayıs 1967'de tekrar ameliyat edildi. Daha sonra hastalıkla mücadelesini "The Wreck" şarkısında dinleyicilerine ulaştırır. 1970'lerin sonunda, Georges Brassens, Fransız şarkısında bir referans olarak kabul edildi. 6 Ocak 1969'da arkadaşları Jacques Brel ve Léo Ferré ile birlikte Rock & Folk dergisine röportaj verdi. Bu röportajı anlatan fotoğraf Fransız müzik tarihinde bir kilometre taşı olacak.

1973'te, Georges Brassens Fransa ve Belçika'da son kez turneye çıktı. En büyük hitlerinin enstrümantal versiyonlarından oluşan son albümünü 1976'da yayımladı. Ardından, 20 Mart 1977'de Bobino'da sahneye son veda etti. Ölmeden önce Brassens iki projede yer aldı. 1979'da Philippe Chatel'in "Emilie Jolie" adlı müzikal masalı için Henri Salvador ile birlikte "Kirpi Şarkısı" nı seslendirdi. Ertesi yıl, Lino Ventura'dan Perce Neige derneği yararına "Georges Brassens gençliğinin şarkılarını söylüyor" albümünü kaydetti. Bu son eser, kendi parçalarından ve ünlü sanatçıların Fransız şarkılarının kapaklarından oluşmaktadır.

Kasım 1980'de, Georges Brassens bağırsak kanseri olduğunu biliyordu. Üçüncü ve son ameliyatını geçirir. 29 Ekim 1981'de akşamın sonunda Saint - Gély - du - Fesc'de öldü. Le Py mezarlığındaki aile kasasına Sète'de gömüldü. Fransa genelinde, ölümünün şoku mevcut.

Brassens nesli

Georges Brassens, eşsiz bir sanatçıdır. Bugün diskografisi on iki albüm üzerine kazınmış 196 şarkıdan oluşuyor. Çalışmaları sosyal referanslarla yıkanır. Toplumdan dışlananlar hakkında şarkı söyleyerek ya da tartışmalı ya da tabu olan temalar üzerinde durarak gelenekleri bozuyor.

Georges Brassens ayrıca Fransız dilindeki ustalığı ve sözcüklerdeki becerisiyle de tanınır. Birkaç kez ödüllendirilecek. Aldığı ödüller arasında en önemlileri ilk albümü "Le parapluie" (1954) için Charles Cros Akademi Ödülü, "Prix de Poésie de l'Académie Française" (1967) ve "Büyük Disk Ödülü "(1975).

Ancak en büyük ödül, ölümünden 20 yıl sonra hala onu onurlandıran ve onu bir model olarak gören sanatçıların dünyasından geliyor. Şarkıcının ölümünün 20 yılı için 2001 yılında yayınlanan "Geçiş kuşları" ve "Putain de toi" (2006) adlı iki haraç diskiyle, Fransız sahnesinin genç nesli, büyük katkıya tanıklık ediyor. yazar, şarkıcı ve besteci Georges Brassens'ten müzik. Ayrıca Renaud veya Maxime Le Forestier gibi pek çok sanatçı üzerinde de pek çok etkisi oldu.

Georges Brassens: önemli tarihler

22 Ekim 1921: Sète'de (Hérault) Doğum: Müzik tutkusu olan bir ailede yaşıyor. Daha sonra Fransızca öğretmeni sayesinde şiiri keşfetti.
1946: Anarşist gazete "Le Libertaire" ile işbirliği: Georges Brassens, anti-militarist ve anti-ruhban. Özgürlükçü aktivistleri sık sık ziyaret ediyor ve harekete dahil oluyor.
6 Mart 1952: Patachou, Georges Brassens'in kariyerine başladı: Georges Brassens, Patachou kabaresinde bir seçmelere katılır. İkincisinin onları yorumlamayı kabul etmesi umuduyla ona bazı metinler söylüyor. Patachou, ona uygun birkaç tanesini ("Tamirci", "Kelebek avı") seçmeye söz verir, ancak aynı zamanda yazarı onları sahnede hayata geçirmeye teşvik eder. Ertesi gün ve ertesi gün seyirciler onu dinleyip ayakta alkışlayana kadar kabare içinde sahne aldı. Gelecekteki bu başarılardan bazılarını yorumluyor: "Gare au Gorille" ve "Kötü itibar". Patachou, Georges Brassens'ın şanslı yıldızı olmaya devam ediyor. Onu, zamanın en etkili müzik adamlarından biri olan Jacques Canneti ile tanıştırır. Polydor ile anlaşarak kariyeri başlatıldı. Georges Brassens şarkıcı-söz yazarı oldu,ilk 78'lerini çıkardı ve ilk sahnesini Bobino'da yaptı.
1953: Polydor'da ilk 33 rpm ve Bobino'da ilk pasajlar: İlk 33 rpm'si "La Mauvais Reputation" ve "Le Gorille" şarkılarıyla "La Mauvais Reputation" dır.
1954: Charles Cros Academy'den ilk albümü için birincilik ödülü: Akademi 1947'de plak uzmanları ve eleştirmenler tarafından kuruldu. Orijinal müzik eserlerini kaliteli kayıtla ödüllendiriyor.
24 Eylül 1954: Olympia for Brassens'te Kutlama: Fransız şarkıcı, prestijli Paris müzik salonunda zafer kazandı. Aynı yıl, bir metin koleksiyonu yayınladı: "Kötü itibar". Söz yazarı olarak tanınan Brassens, halkın kalbinde Fransızca'ya aşık bir şair olacak.
1956: René Clair'in "Porte des lilas" filminde oynar ve şarkı söyler.: Film, arkadaşı René Fallet'in "La Grande Ceinture" adlı romanından uyarlanmıştır. Ancak filmin çekimi Georges Brassens için kötü bir deneyimdi, bu yüzden daha fazla film çekmemeye karar verdi.
1964: Yves Robert'ın "Les copains" filmi için "Önce Arkadaşlar" ı yazdı.: Bu film sayesinde ünlenen ve günümüzde sık sık tekrarlanan şarkı.
1967: Fransız Akademisi Şiir Büyük Ödülü: Académie française'nin Grand Prix de poésie'si, tüm çalışması için Fransızca konuşan bir şaire verilir. Bu ödülün yaratılmasından 10 yıl sonra, Georges Brassens bir tane alır.
6 Ocak 1969: Tarihi bir röportaj için Brel, Brassens ve Ferré: "Rock'n Folk" dergisinin önerisi üzerine ve RTL ile birlikte, Paris'te Saint-Placide caddesinde Georges Brassens, Jacques Brel ve Léo Ferré'yi bir araya getiren küçük bir apartman dairesinde istisnai bir röportaj düzenlendi. Yuvarlak bir masa etrafında, Fransız şarkılarının üç "kutsal canavar" dünya ve müzik üzerine fikir alışverişinde bulunacaklar. "Rock'n Folk" gazetecisi François-René Christiani tarafından düzenlenen toplantı, Jean-Pierre Leloir'in siyah beyaz fotoğrafıyla ölümsüzleştirilecek.
1979: Philippe Chatel'in müzikal öyküsü "Emile Jolie" ye katılım: Aynı yıl, Disk Grand Prix'i Paris Belediye Başkanı Jacques Chirac tarafından kendisine verildi.
29 Ekim 1981: Georges Brassens'in Ölümü: Yaşamı boyunca, Georges Brassens, özellikle acı çekmesine ve bazen sahneyi terk etmesine neden olan böbrek hastalığından muzdaripti. Kasım 1980'de, Georges Brassens kanserden muzdaripti ve üçüncü bir böbrek ameliyatı geçirdi. Bir yıl sonra öldü. 60. yaş gününü yeni kutlamıştı.