Atıkların seçici olarak ayrıştırılması, belediyeleri ikametgâhları zorunlu kılınsın ya da olmasın, milyonlarca Fransız tarafından gerçekleştiriliyor. Her yıl yeniden kullanılabilir malzemelerin geri kazanılmasını ve biyolojik olarak parçalanamayan belirli atıklarla çevre kirliliğinin sınırlandırılmasını mümkün kılan bir eko-vatandaş hareketi.
Sıralama sıralama sonra tedaviyi kolaylaştırmak için kendi doğasına göre atık etmektir. Bu birkaç yolla yapılabilir:
- kaynakta, doğrudan atıklarını ayrı kutular kullanarak ayıran tüketiciden;
- tüketici, özellikle en hacimli atıklar için geri dönüşüm merkezine gider;
- tüketici, belediyesinde bulunan özel konteynerleri kullanır.
Atığın niteliğine bağlı olarak, daha sonra geri dönüştürülebilir, kompostlanabilir veya enerji için kullanılabilir.
Hangi israf için ne tür?
Bir malzemenin geri dönüştürülüp dönüştürülemeyeceğini bilmek her zaman kolay değildir. Bu nedenle seçici sınıflandırma yapan belediyeler neyi hangi çöplere atacaklarını açıklayan broşürler yayınlamaktadır. Örneğin, kağıt ve karton, toplam evsel atıkların yaklaşık% 50'sini oluşturur. Ancak gazeteler ve dergiler geri dönüştürülebilirken , mendillerde, kağıt tabaklarda veya yemek kağıtlarında durum böyle değildir. Aynı şekilde, evsel atıkların% 10'unu oluşturan plastikler de geri dönüştürülebilir değildir . Klasik çöpe atılması gereken yoğurt kapları, plastik poşetler veya yağ şişeleri için durum böyledir.
Seçmeli sıralama, gerekli bir adım ama yeterli değil
Seçici ayırma, atığın daha verimli bir şekilde geri dönüştürülmesine izin verir, ancak her yerde uygulanmaz. Büyük şehirlerde, kendinizi birkaç kutu ile donatmak her zaman kolay değildir. Ve kırsal kesimde konteynerler her zaman yakınlarda değildir. Dolayısıyla bu süreç belirli bir çaba gerektirir. Ayrıca alışverişe çıktığınızda, kirletici veya geri dönüştürülemez ambalajlardan kaçınabilirsiniz.