Salicaceae familyasına ait, salix babylonica olarak da adlandırılan ağlayan söğüt, yaprak döken dalları ve yaprakları yere doğru yönelme özelliğine sahip bir süs ağacıdır. Boyu 25 metreye kadar çıkabilen bu söğüt türü, özellikle birçok su noktasının yakınında bulunmasıyla, mevcut 300 taneden kesinlikle en iyi bilineni.
Ağlayan söğüt dikimi
© @nt - Fotolia Ağlayan söğüdü göllerin kıyısında veya nehirlerin kıyısında sık sık bulursak, bunun nedeni güneşin yanı sıra özellikle tazeliği ve nemi takdir etmesidir. Dikimi sonbaharda 30 santimetrelik kesimler ile kışın köklenmesini teşvik etmek için ve yeterince yoğun bir yerde ve herhangi bir konuttan veya diğer yapılardan uzakta, bir yandan köklerinin gelişmesine izin verecek şekilde yapılır. örneğin herhangi bir boruya çarpmadan zemin ve öte yandan, ağacın genişliği çok etkileyici olduğundan ve on metreye yayılabilmelidir. Dahası, ağlayan söğütlerin özel bahçelerde neredeyse hiç bulunmadığı yadsınamaz alan ihtiyacı nedeniyle.
Ağlayan söğüt bakımı
Dikimden sonra ağlayan söğüt çok hızlı büyüyecektir. Kedicikler şeklindeki çiçeklenmesi Nisan ve Mayıs aylarında görülür. İlk yıllarında ona düzenli olarak su getirin. Şiddetli kuraklıklarda veya toprağı yeterince humus değilse de sulayın. Ayrıca pamukçuk ve pas gibi belirli hastalıklara çok duyarlı olan ve yaprak biti ve tırtıl gibi böceklerden sıklıkla etkilenen ağacı düzenli olarak izleyin. Saldırı durumunda özel tedavi gereklidir.
Ağlayan söğüt budama
Ağlayan söğütlerin budaması kışın yapraklarını kaybettiği zaman gerçekleşir. Bu bağlamda, daha az düzenli ama daha sert bir şekilde ilerlemek yerine her yıl budanması tavsiye edilir, bu da ağaca zarar verir.